ΦΑΡΑΓΓΙ ΒΟΥΡΙΑΚΟΥ

Ένα από τα αγαπημένα μου μέρη για περπάτημα και άσκηση όταν δεν υπάρχει σχεδιασμένη κάποια βόλτα μακρυνή και καινούργια είναι το φαράγγι του Βουραικού. Μπορώ να σκεφτώ πολλές ιστορίες που έχω βιώσει μέσα σε αυτό το πανέμορφο κομμάτι γης, αλλά αυτή που θα μου μείνει αξέχαστη ήταν η πρώτη φορά που επιχείρησα να το διασχίσω κατεβαίνοντας το. Αυτή η πρώτη κατάβαση του Βουραϊκού ήταν και η πρώτη μου επαφή με το βουνό και έμελλε να είναι και σημαδιακή για το υπόλοιπο της ζωής μου, γιατί εκεί απέκτησα μια συνήθεια που κρατάει τα τελευταία 16 χρόνια και ελπίζω να με ακολουθεί και στο υπόλοιπο της ζωής μου.
Ο Βουραϊκός ποταμός πηγάζει από τα βουνά των Καλαβρύτων ανάμεσα στις ανατολικές προεκτάσεις του Ερύμανθου και δυτικές του Χελμού και ρέει με βόρεια κατεύθυνση στα δυτικά του νόμου Αχαΐας. Στην αρχαιότητα λεγόταν Ερασίνος. Το μήκος του είναι περίπου 40 χλμ. Κατά τον μύθο ο Ηρακλής αγαπούσε την Βούδα κόρη του Νεφεληγερέτη και της Ελίκης κι άνοιξε το πέρασμα για να φτάσει κάτω στη θάλασσα και να τη συναντήσει. Από αυτήν πήρε και το όνομα του ο Βουραϊκός ποταμός.
Σε όλη την διαδρομή που ακολουθεί ο ποταμός μέσα στο απόκρημνο φαράγγι κινείται ο οδοντωτός σιδηρόδρομος που συνδέει τα Καλάβρυτα με το Διακοπτό. Ο Οδοντωτός σιδηρόδρομος είναι έργο του Χαρίλαου Τρικούπη. Η σύμβαση της κατασκευής της γραμμής υπογράφηκε το 1889 και η κατασκευή της τελείωσε επτά χρόνια μετά. Ο σχεδιασμός της γραμμής έγινε από γάλλους τεχνικούς. Το έργο ήταν πολύ δύσκολο λόγω του δύσβατου του εδάφους. Στις 10 Μαρτίου 1896 το τρένο πραγματοποίησε το πρώτο του δρομολόγιο. Η διαδρομή ξεκινά από το Διακοπτό διασχίζει το φαράγγι του Βουραικού περνά το χωριό Ζαχλωρού και καταλήγει στα Καλάβρυτα.
Μία καλή ιδέα για κάποιον που διαθέτει μια Κυριακή ελεύθερη είναι να αφήσει το αυτοκίνητο του στο Διακοπτό και να βρεθεί, ακολουθώντας τις γραμμές του τρένου μετά από 3 ώρες περίπου και 22 χλμ πολύ όμορφης διαδρομής, στο χωριό Ζαχλωρού. Μέχρι το χωριό αυτό η διαδρομή περνά μέσα από τούνελ, από σιδερένιες γέφυρες και εκπληκτικά τοπία. Από εκεί και πέρα μέχρι τα Καλάβρυτα είναι επιπλέον 21 περίπου χ.λ.μ., αλλά με πολύ πιο ήπια έως καθόλου ανηφόρα. Το τοπίο από τη Ζαρούχλα έως τα Καλάβρυτα είναι λιγότερο ενδιαφέρον και ομοιόμορφο, δεν μπορεί όμως να χαρακτηριστεί αδιάφορο σε καμία περίπτωση.